As we enter the holiday season, the usual topics of discussion appear; family relationships, politics, loneliness and aloneness, food abundance and food insecurity. All topics worth of discussion, examination and action at any time of year. Ultimately, the value in examining these issues is to address the underlying questions of how we live our lives, how we relate to others, what kind of (social) world we want to live in and what we are willing to do about it.
Habits of culture versus individuality
Our lives are the outcomes of all the thousands of decisions we make every day. The decisions we make are largely the consequence of habits we have created. The habits we create are the outcome of many cultural and environmental pressures, some rational, well thought through strategies, and some are “gut” feelings. It is often hard for us to distinguish exactly in which category each habit and decision falls.
What may feel like a rational decision at a certain moment in one’s life, may just be the outcome of the expectations of the culture that one grows up in and not necessarily the best balancing of the desires, needs and abilities of a particular individual. Going to college, having an arranged marriage, choosing to be a parent or having a career are all to a large extent culturally defined, often differentiated by class and gender and expressed as stereotyped role expectations.
Being different
Those who decide to buck the expectations can expect to experience some push-back, ranging from very subtle to very harsh and overt. Often, the push-back will include the argument that making a different choice is just not smart and will lead to predictably adverse outcomes. In other words, the cultural discomfort is couched in “rational” argument.
Internal skills
Of course, there is often good reason to follow the precepts of one’s culture: there is a lot of lived experience and wisdom locked up in our cultural habits. However, in a fast changing, interconnected and increasingly global world, the ability to differentiate between a wide range of cultural opportunities presents an enormous advantage for any individual who has the internal skills to know which decisions and habits are primarily cultural and which are based on a clear appraisal of what fits their unique being.
The untangling: compare, contrast and gut check
To develop these internal skills, one first has to be aware of the cultural soup that one swims in. This requires some exposure to other cultures: if we only ever know one culture, we have no ability to compare and contrast. The differences that we observe allow us to examine the pro’s and cons of our own and the other culture’s way of doing things. In this process we have to be vigilantly aware that whatever our culture prescribes, by definition will feel “natural and logical”. It takes a truly honest and inquiring mind to pull this off. Practice, intellectual honesty and empathy are a must.
As we examine the alternatives to our cultural habits, the true measure of “fit” will be provided by our gut check. The gut check is a way to gauge the emotional and energetic significance of whatever we are engaged with in the moment.
Emotional significance
The gut check is the awareness of a physical experience of increased energy, excitement, warmth, chills or impulse to move… to just name a few possibilities. When we can reasonably connect that feeling with whatever we are engaged in, it is a sure indication that the object of our attention has emotional significance to us and worthy of further examination. While not objective truth, it is the closest thing that we have to determining what gives life to who we are in the moment. If we consistently make decisions based on what is live-giving to who we are at any moment in time, it seems a fair prediction that our lives will be more fulfilling, more meaningful and richer than when we follow a generic, culturally prescribed path to life, love, health and community.
I invite you to try this at your next family and friends gatherings. Pay attention to how certain habits, ways of being and communicating feel to you. Is it really a fit? Does your gut check say this is me, or not so much? I’m looking forward to hearing about your experiences.
Happy and healthy holidays!
Expressive Somatics with Dr. Raymond Ferrier 
Shalom Raymond,
Het was heel verhelderend. Met name hoe je beschreef dat cultuur mede bepaalt hoe men alledaagse zaken, beslissingen en gewoonten invult.
Wat mij opvalt is dat men in de niet-Joodse wereld vaak het nieuwjaar als momentum ziet om bijvoorbeeld te komen tot goede voornemens. In het Jodendom is dit niet anders. Ons Nieuwjaar is feestelijk maar hetgeen centraal staat is hoe God ons beoordeelt en wat ons op basis van het geleverde van het vorig jaar te wachten staat voor het volgende jaar. Zie het als een landbouwer die zaait, maar weet dat als hij verkeert zaait er geen goede opbrenst zal zijn. Als een bedrijf die een slechte jaarbalans heeft als gevolg van verkeerde beslissingen. De maand van Joods Nieuwjaar gaat gepaard met wat wij noemen: inkeer, wederkeer (repentance). Dit vereist een eerlijke kijk op ons zelf. Maar hoe kom je hiertoe? Deze vraag wordt alleen maar sterker als God geen deel van je leven uitmaakt. Je bent dan op jezelf aangewezen. Je moet dan zelf inzien dat het beter kan/moet. Dus hoe kom je tot een inkeerproces als je geen godsdienst hebt of beleeft?
Toch zie ik hierin een antwoord binnen het Jodendom. De gebeden die we uitspreken voorafgaand aan en op Joods Nieuwjaar zijn als eerste een erkenning aan een grotere macht en daaraan gerelateerd een erkenning dat wij slechts stof zijn. Dit principe zou ook zonder Godsbesef kunnen werken. Men ziet om zich heen mensen die het beter afgaat. Men gaat zich zaken afvragen waarom de ander succesvoller is. Men komt dan tot de conclussie dat er iets missende is bij zichzelf. Men cijfert zich weg. Pas als men zich wegcijfert is er plaats om tot een beter persoon te komen. Zie het als een glas met cola. Je weet dat de cola slecht is voor de gezondheid. Maar het glas is vol. Er kan niet iets gezonds bij. Dus moet men het glas legen. Overboord gooien. Pas dan is er plaats voor een gezonde inhoud.
Een ander voorbeeld die bewezen is. Een gestressed leven. Men is moe. Toch is de antidote om te sporten. Het leegt en vult gelijktijdig aan. In principe had men dit niet verwacht want als je moe bent, hoe kan je dan sporten? Het antwoord is: niet toegeven. Maak je lichaam en geest leeg. Dit kan door: sport of meditatie. Twee tegenovergestelden, maar wel twee mogelijkheden die bewezen zijn.
Ik heb enorm genoten van jouw verhaal en hoop je blog meer te gaan volgen.
Dennis Bueno de Mesquita
Dennis, bedankt voor je inzichten ten aanzien van de weg die men kiest om tot zelf kennis, zelf verwezenlijking en onze plaats in het universum te komen.